08 mei 2009

Ons verhaal

Mijn kleine schat Dolce
Inleiding
Nadat we een Chihuahua gekocht hadden in België,
kwamen we er al snel achter dat we ons Dolce bij een broodfokker
hadden gekocht.In eerste instantie wisten we helemaal niet wat
broodfokkers waren, maar hebben inmiddels een spoedcurcus
gehad/gedaan. Nooit meer maken we deze fout!
We vinden het verschrikkelijk!
Als we in de toekomst nog een chihuahua gaan kopen,
gaan we naar een echte fokker, waar zowel de moeder als de pup
liefdevol worden verzorgt. Buiten dat het ons een hoop extra
geld heeft gekost bij de dierenarts, heeft het ons kleine
chi-tje veel ellende gebracht, en voor ons was het ook
verschrikkelijk. Het is een nachtmerrie waarin je op dat
moment bent beland. Gelukkig is het goed gekomen met ons
Dolce, maar ik besef ook dat het heel anders had kunnen aflopen.
En dat gun ik niemand! Daarom wil ik mijn steentje bijdragen om
zoveel mogelijk bekendheid te geven dat je NIET, NOOIT,
je hondje bij een broodfokker moet kopen!

Nov 2008 Dolce erg ziek

Ons verhaal
Na er goed over nagedacht te hebben, besloten we om een
Chihuahua te nemen. Het is toch een hele zorg en
verantwoordelijkheid die je krijgt als je een kleine pup
in huis neemt. Nu hebben we wel al 10 jaar ervaring met onze
Joy, een kruising tussen een Bordercolie en een Melchelse Herder.
Maar een Chihuahua is natuurlijk een heel ander verhaal.
Zo klein en fragiel, maar ook zo dapper, stoer, aanhankelijk,
lief en mooi!

Op 1 november 2008 reden we naar België, omdat ik op internet
gezien had dat je daar Chihuahua's kon kopen. We kwamen in een
winkel, waar achterin de winkel allemaal hokjes zaten met
Chihuahua's. Het stonk er erg naar poep! We liepen ernaar toe
en 1 Chi-tje trok direct mijn aandacht. Hij sprong tegen de
tralies op en probeerde mijn hand te likken. De verkoopster
vroeg of ik hem even wilde vast houden, en dat wilde ik wel.
Ik moest eerst mijn handen desinfecteren met een doorzichtige
creme en daarna mocht ik hem vastpakken. Het Chi-tje was door
het dolle heen, helemaal blij was tie en probeerde overal te
likken. Zo aandoenlijk! Zo lief! Hij zat samen met 3 andere
Chi-tjes in een hokje. Maar die gaven geen sjoegen, 2 lagen
er te slapen en de ander zat rustig voor zich uit te kijken.

Het was liefde op het eerste gezicht van beide kanten.
Hij koos mij en ik hem, of was hij gewoon slim en dacht hij:
"even mijn charmes in de stijd gooien dan ben ik hier weg?".

We waren het er samen overeens eens, en het werd Dolce.
Terwijl zijn papieren erbij werden gehaald, met behulp van
een scanner die bij de chip past, die in zijn nekje zit.
Volgens de de verkoopster was hij op dat moment 3 maanden
oud. Op de papieren stond dat hij geboren was op 15 juli 2008.

Op de terugweg naar Nederland, had ik Dolce op mijn schoot,
met voor de zekerheid een matje van de puppytrainer onder hem.
Op een gegeven moment werd hij erg onrustig en toen bleek dat
hij moest poepen. Het was diaree.... Vanf dat moment kreeg ik
een bangig gevoel,.... Maar dat gevoel drukte ik snel weg,
met de gedachten dat het voor Dolce ook opeens een hele
verandering was, en de autorit misschien ook niet helemaal
leuk vond. Toen we thuis kwamen hebben we hem laten wennen
aan het huis met de andere dieren, Joy onze grote hond en onze
4 poezen, wat overigens gelijk goed ging. Tuurlijk moesten
ze aan elkaar wennen en snuffelen maar er was geen haat of
nijd onderling. Dolce vond het allemaal heel interessant!

Nov 2008 Dolce met zijn grote vriend Joy

Maar eten deed hij niet. Ik had Royal Canin brokjes en zacht
voer maar hij wilde niks eten. Gelijk de andere dag naar de
dierenarts gegaan want de avond ervoor had ik internet
geraadpleegd wat ik kon doen. Ja en toen kwam ik op blogs
die over Chihuahua's ging en over broodfokkers en over zieke
Chihuahua's!! De schrik zat er gelijk goed in.

Bij de dierenarts vertelde ik eerlijk over het hoe of wat.
Hij schrok en vertelde dat dit soort hondjes meestal uit het
oostblok kwamen. Ik liet hem al de papieren zien en ook zijn
europees paspoort die we gekregen hadden. Volgens het boekje
moest hij nog 1x geënt worden, maar de dierenarts zag dat het
niet klopte, en stelde voor om hem overnieuw te enten.
Maar wel pas als hij iets aangesterkt was, en niet meer aan
de diaree was. Ook bij zijn hartje hoorde hij een ruis, maar
daar zou hij overheen kunnen groeien, probeerde hij ons gerust
te stellen. We kregen medicijnen mee en een potje waarin we
zijn ontlasting in konden doen. Zodat de dierenarts hem kon
checken op Parvo want daar was hij erg bang voor. Ook kreeg
hij een injectie met antibiotica tegen de diaree en tegen
het overgeven. En speciaal voer die we aangemengt met water
in een spuitje konden doen, om zo toch het eten bij Dolce
binnen te krijgen. Want vooral Chihuahua's staan er bekend
omdat het van die kleine kwetsbare hondjes zijn.
En als je niet snel actie onderneemt, je chi-tje heel snel
achteruit kan gaan, tot de dood erop gevolgt. We ook moesten
direct stoppen met druivensuiker te geven, want dat was
bereslecht.(In de winkel in Belgie drongen ze er heel erg
op aan dat je 2x p.d druivensuiker moest toedienen)
Het zorgt dat je niet kan zien of je hondje ziek is,
het is een soort pepmiddel. En dat mag je alleen geven als ze
zo slecht zijn en in een aanval schieten, en dan moet je
direct door naar de dierenkliniek waar ze hem dan gelijk aan
het infuus leggen.






Helemaal aangeslagen verlieten we de dierenkliniek.
Als er verder geen verslechtering kwam, hadden we een de week
erop een nieuwe afspraak. En we konden ten alle tijden terecht,
al was het 's nachts! Als we het niet vertrouwden gelijk
aan de bel trekken!

Eenmaal thuis gekomen hadden we Dolce gelijk eten gegeven via
het spuitje. In het begin stribbelde hij tegen, maar later ging
het steeds beter. Doordat hij geen druivesuiker meer kreeg werd
hij heel stil, lag stil dagen bij me op de bank. Alsof hij aan
het afkicken was, zo zielig! En zijn ontlasting opgevangen in
het potje en naar de dierarts gebracht, om het te laten
onderzoeken naar Parvo. De dierenarts zou de assistente laten
bellen zodra de uitsag bekend was. Na 2 uur in spanning te
hebben gezeten, ging de telefoon, en kwam het verlossende
antwoord: GEEN PARVO!!! YES!



Aan het einde van de week begon zijn ontlasting te veranderen
dan vast en dan weer diaree. Dat heeft een tijdje geschommeld
maar uiteindelijk heeft hij mooie vaste ontlasting.

De week erop gingen we weer naar de dierenarts, daar werd hij
weer gewogen en nagekeken. Hij was 2 ons gegroeit, had geen
koorts meer, en het spugen was ook over, de dierenarts vond
hem er al iets beter uitzien. Er werd een nieuwe afspraak
gemaakt om opnieuw te enten. Dolce kreeg opnieuw zijn
entingen en dat is nu helemaal goed. Ook kreeg hij zijn wormenkuur.




Na mate de tijd verstreek, zag je Dolce steeds meer opknappen.
Hij veranderde van een hoopje ellende, naar een mooi gezond,
gelukkig hondje. Mijn man en ik werken allebei niet,
door omstandigheden, en hebben al onze tijd en aandacht
in het herstel en opvoeding van Dolce gestoken natuurlijk ook
tijd en aandacht in Joy en de poezen maar dat spreekt voor zich.
En dat heeft gelukkig voor ons heel goed uitgepakt.

Zindelijk worden
Toen Dolce bij ons kwam, was hij nog niet zindelijk,
(hij was toen ruim 3 maanden oud, volgens de papieren) en
poepte en plaste steeds in huis. Elke keer zetten we hem
op de puppytrainer, en als hij dat zijn behoefte had gedaan,
beloonden we hem rijkelijk!




Steeds vaker deed hij zijn behoefte op de puppy trainer
en steeds minder plompverloren in huis Met veel geduld liefde
en intensieve aandacht, is hij uiteindelijk goed zindelijk
geworden, en doet hij niks meer in huis! De puppytrainer is
inmiddels weggehaald, en buiten zijn 4 dagelijkse wandelingen
om, gaat hij ook weleens door het kattenluik om in de tuin
zijn behoefte te doen, dat vind ik niet erg, onze tuin is
lekker groot en het is zo opgeruimd.




Dierenartsbezoekje
Eind februari had Dolce opeens een ontstoken oogje, dus de
dierenarts gelijk gebeld. We moesten langskomen met Dolce,
want de dierenarts wilde niet zomaar zonder het gezien te hebben,
een oogzalf voorschrijven. Zo gezegt zo geschiedde, en naar de
dierenkliniek. Hij had een krasje op zijn oogje en we kregen
een oogzalf mee die moesten we 10 dagen lang opbrengen.
Toen de dierenarts Dolce zag was hij heel blij om te zien dat hij
er zo goed, en gezond uit zag! We kregen een groot compliment!
Ik moet eerlijk bekennen dat dat heel fijn was om te horen,
dat we het goed gedaan hebben. Maar we moesten wel opletten
nu met zijn voeding, want zoals hij er nu uitzag was het
perfect, niet dat we hem zouden gaan over voeren, want dat
gaat hij lichamelijke klachten krijgen. Hij vroeg wat we
hem gaven voor voer. Nou ja iedere Chihuahua bezitter weet
als geen ander, dat ze erg kieskeurig zijn, zo ook onze
Dolce. We waren begonnen met Royal Canin puppybrokjes en
zacht voer. Zowel de brokjes als het zachte voer bliefte
meneer ineens niet meer Hij vertikte het. Maar hij stal
wel de harde bonzo brokken van Joy uit zijn bak,
heerlijk vond tie dat, en nog! We hebben allerlei
geprobeerd maar hij eet alleen de grote harde bonzo brokken
van Joy, die steelt hij bij Joy uit zijn bak, telkens pikt
hij 1 grote brok eruit, en loopt dan triomfantelijk met zijn
verovering naar zijn mandje, om hem daar op te eten. En als
die brok opgegeten is, begint het hele ritueel overnieuw.
En Joy? Die zit erbij en kijkt ernaar, de goedsul!
Maar geef ik hem diezelfde harde grote brokken,
in zijn eigen voerbakje, dan laat hij het staan! Het zachte
voer at hij uiteindelijk van Cesar, met nadruk op at!
Nu eet meneer apollo, maar binnenkort zal het wel weer
Cesar worden, zo leert de ervaring Dan is hij het gewoon
weer zat en wil hij wat anders, hij vertikt het dan om
te eten! De dierenarts moest erom lachen en zei dat als
hij daarmee tevreden is, is het prima hij ziet er goed uit.
Dus tot op de dag van vandaag is dat nog steeds zo.
En af en toe eet hij gekookte kip, heerlijk vind hij dat!
Verder controleerde de dierenarts gelijk ook weer
zijn hartje en de ruis was zo goed als helemaal weg!




Het was 1 doffe ellende voor Dolce in de eerste plaats,
en heeft ons een hoop geld extra gekost aan
dierenartskosten en medicijnen, En voor ons een hoop zorgen,
en hebben we geleeft tussen hoop en vrees.
Want ik moest er niet aan denken dat mijn kleine prulleke
zou komen te overlijden. Tot zo ver hebben we geluk gehad,
en hoop dat dat in de toekomst ook zo blijft.

Het had ook heel anders kunnen aflopen. En dat gun ik niemand.
Mensen koop aub geen hondje bij een broodfokker!!
Het meeste van de honden komen uit het oost-blok
De arme moederhond word gebruikt voor de fok en meer niet,
ze zitten vaak in donkere schuren en vieze hokken.
En worden niet verzorgd, en heel erg verwaarloost!
Gewoon te erg voor woorden!! Daarbij halen ze de puppy te vroeg
bij hun moeder vandaan, met alle gevolgen van dien!
Dan gaan de puppy's in een grote vrachtwagen/container
en worden massaal naar Nederland & België getransporteerd.
Met gevolg dat er tijdens die rit veel puppy's overlijden!!
Wij hebben, zonder het te weten, de broodfokker in stand
gehouden om bij hem een puppy te kopen. Die fout maak ik
niet nogeens!! Ik heb een schuldgevoel, en vind het heel
moeilijk om te vertellen, dat wij ons kleintje bij een
broodfokker hebben gekocht. Nu weten we beter, en maken
nooit meer die fout! Vaak als ik Dolce zit te bekijken
als hij lekker aan het ravotten is in huis, tuin of
buiten op het veld, dan breekt me hart als ik bedenk,
wat hij in zijn jonge leventje al heeft moeten mee maken.
Te jong bij zijn mama weg, het transport van het oostblok
naar België, het ziek zijn,...
Ik troost me dan met de gedachten dat hij nu bij ons is,
wij die zielsveel van hem houden, en er alles aan doen
om hem een fijn en gelukkig leven te geven.
Tis gewoon ons kindje, tis zo'n schatje!! Hij is heel
aanhankelijk en erg onderdanig, ik denk dat dat te
maken heeft met zijn verleden. Heel vaak gaat hij met
ons mee als we weg moeten, dan springt hij zelf al in
zijn reistas, als de dood dat we hem zouden vergeten;-)

Zelden is hij alleen thuis
En als we even weg moeten, dan is dat voor hoogstens
2 uurtjes. Dan gaat hij in zijn bench en dat gaat
heel goed. Want Joy is toch bij hem en de poesjes ook
Maar als we terug zijn dan is tie zo blij!
Ik dwaal af,....
Ik hoop dat ik met mijn ervaring, mensen kan
behoeden om niet dezelfde fout te maken als wij.
Mensen doe het niet!! Koop NOOIT Uw pup
bij een broodfokker!!


April 2009 Dolce nu

April 2009 Dolce nu

April 2009 Dolce nu

April 2009 Dolce nu

Geen opmerkingen:

Een reactie posten