Epilepsie

Inleiding
Epilepsie of vallende ziekte is een aandoening
van de hersenen die er toe leidt dat de patiënt tijdelijk
de controle over een deel van zijn lichaamsfuncties verliest.
Bekend zijn de toevallen waarbij de hond omvalt,
hevige spierkrampen krijgt, schuimbekt en urine of
ontlasting laat lopen. Er zijn echter ook mildere vormen van
epilepsie.

Oorzaken
Zoals gezegd wordt epilepsie veroorzaakt
door een storing in de functie van de hersencellen.
De oorzaak van deze storing kan gelegen zijn in de
hersencellen zelf, maar ook allerlei ziekten elders in
het lichaam kunnen de epilepsie veroorzaken.
In enkele gevallen kunnen de problemen zelfs ontstaan
door een gedragsafwijking, bijvoorbeeld een hond die
heel erg bang is. In veruit de meeste gevallen is er
echter geen duidelijke andere afwijking te vinden
en is er sprake van een kortdurende, tijdelijke ontregeling
van de hersenfunctie.
We spreken dan van primaire epilepsie.

Voorkomen
Epilepsie komt regelmatig voor bij honden.
Sommige rassen zijn duidelijk gevoeliger dan andere.
Voorbeelden zijn Poedels, Welsh Springer Spaniels en
Duitse Staanders, maar het kan bij ieder ras voorkomen.
Echte (primaire) epilepsie komt zelden voor bij honden
jonger dan acht maanden. Meestal openbaart de ziekte
zich tussen het eerste en derde levensjaar.
Bij oude dieren is er vaak een andere oorzaak.
Hierbij kan gedacht worden aan bijvoorbeeld
hersenbloedingen of gezwellen.

Diagnose
Het is voor dierenartsen niet eenvoudig om vast
te stellen of een dier epilepsie heeft. De toevallen
duren zo kort dat de patiënt bijna altijd al weer uit
de aanval is bijgekomen bij binnenkomst in de kliniek.
Het verhaal van de eigenaar is daarom van groot belang.
We willen graag weten hoe oud het dier is, hoe vaak de
aanvallen optreden, hoelang ze duren, of er ook andere
klachten zijn enzovoorts. Een probleem hierbij is dat
de aanvallen meestal komen als het dier in rust is,
dus vaak 's nachts. Het is daarom goed mogelijk
dat een dier al meerdere aanvallen gehad heeft
voordat het de baas opvalt.
Uw huisdier wordt altijd uitgebreid onderzocht.
Eventueel kan beslist worden tot aanvullend onderzoek.
Dit kan bestaan uit bloedonderzoek, röntgenfoto's,
een hartfilmpje en gedragsonderzoek.

Behandeling
Aangezien de aanvallen maar kort duren en
vanzelf verdwijnen is het niet altijd nodig om
een epilepsie patiënt te behandelen.
Een vuistregel is: als het dier niet vaker dan
eens per zes weken een toeval heeft en deze
toevallen mild van aard zijn dan is behandeling
niet noodzakelijk. Komen de toevallen vaker of
kort achter elkaar of heeft de patiënt zware toevallen,
die langer dan 10 minuten duren, dan is het raadzaam
contact op te nemen met de dierenarts.

De volgende punten zijn handig om te weten
Als uw hond een toeval heeft raak dan niet in paniek.
Rust is ook voor de hond het allerbeste dus geen fel licht
of harde geluiden. We weten dat mensen niets weten van
de epilepsie aanval die ze doormaken. We kunnen er dus
vanuit gaan dat uw hond er niets van merkt. Wel valt het
sommige mensen op dat de hond zich voor een aanval
anders gedraagt. Probeer nooit de tong uit de mond te
trekken en voorkom dat uw hond zich kan verwonden
aan meubilair of doordat hij of zij ergens af valt. Er zijn een
aantal soorten medicijnen die gebruikt worden bij epilepsie,
waarvan fenobarbital de belangrijkste is.
Bijwerkingen zijn slaperigheid, veel drinken en plassen
en in uitzonderlijke gevallen kan soms leverbeschadiging
optreden. Bij honden die niet reageren op de fenobarbital
kunnen sinds kort andere medicijnen worden gebruikt.
Voor elke behandeling geldt dat veranderingen in
dosering en medicijn het best onder directe begeleiding
van een dierenarts kan plaatsvinden. Bij twijfel over
de juiste dosering kan deze door middel van een
bloedonderzoek worden vastgesteld.

Erfelijkheid
Primaire epilepsie is een aangeboren en
waarschijnlijk erfelijk gebrek. Het is dus verstandig
om niet te fokken met dieren die er aan lijden.

Samenvatting
Heeft uw huisdier toevallen dan kan dit epilepsie zijn,
maar dit hoeft niet. Raak niet in paniek en neem
contact op met uw dierenarts. Overleg met hem of
het nodig is nader onderzoek te doen en een behandeling
in te stellen. Dieren met epilepsie kunnen hier heel oud
mee worden. Epilepsie veroorzaakt maar uiterst zelden
gedragsafwijkingen bij uw dier. Het is een aandoening
waar zowel hond als baas mee kunnen leren leven.

Meer info: Epilepsie bij honden