11 mei 2009
08 mei 2009
Stop de broodfokkers
Stop de broodfokkers, puppy en kitten fabrieken!!!
Het relaas van een Puppy
Ik herinner me niets meer van de plaats waar ik geboren ben.
Het was er duf en donker en we kwamen nooit in contact met mensen.
Ik herinner me nog wel mijn moeder en haar zachte pels,
maar ze was zo dikwijls ziek en ze was heel mager.
Ze had bijna geen melk voor mij en al mijn broertjes en zusjes.
Ik herinner me dat vele van hen stierven en ik miste hen zo.
..................................
De dag dat ik van mijn moeder werd weggehaald
herinner ik me nog als de dag van gisteren.
Ik was triestig en zo bang,
mijn melktandjes waren nog maar pas doorgekomen.
Ik had feitelijk nog bij mijn mammie moeten blijven,
maar ze was zo ziek.
...............
Bovendien bleven de mensen zeggen dat ze geld nodig hadden
en dat ze de vuiligheid die mijn zusje en ik maakten beu waren.
Dus werden we gekooid en werden we naar een vreemde plaats gebracht.
Enkel wij beiden.
We kropen dicht tegen elkaar en we waren bang.
Er was niemand om ons te knuffelen of te aaien.
Zo veel te zien en zo veel geluiden,
zo veel geuren.
..................
We werden naar een winkel gebracht
met heel veel verschillende dieren!
... Sommigen kwaakten!
... Sommigen miauwden!
... Sommigen piepten!
Mijn zuster en ik werden in een klein kooitje gesmeten.
Ik kon er andere puppies horen.
Ik zag mensen naar me kijken.
Ik hield wel van kleine mensjes,
die leken wel lief en leuk.
Ze wilden zelfs spelen!
...............
De ganse dag bleven we in die kleine kooi.
Soms kwamen er nare mensen die op
het glas klopten en ons bang maakten.
Af en toe werden we uit de kooi gehaald om vastgehouden
te worden door de mensen of gewoon om ons te bekijken.
Sommigen waren lief , weer anderen deden ons pijn.
Dikwijls zeiden ze : " Ooooh... ze zijn zoooo schattig!
Ik wil er eentje! "
Maar nooit gingen we met iemand mee.
...................
Mijn zusje stierf vorige nacht ,
toen het donker was in de winkel.
Ik legde mijn hoofdje op haar zachte vacht en voelde
het leven uit haar magere lijfje verdwijnen.
Ik had hen horen zeggen dat ze ziek was en dat ik
nu voor een spotprijsje zou verkocht worden,
zodat ik de winkel snel zou verlaten.
Toen het levenloze lichaampje van mijn zusje uit de
kooi werd gehaald om weggegooid te worden,
was mijn zacht gehuil het enige teken van droefheid.
.......................
Vandaag kwam er familie die mij kocht!
Wat een zalige dag!
Ze waren een lieve familie,
ze wilden me zo graag , echt waar!
Ze kochten me een etensbak en eten
en het kleine meisje hield me zo liefhebbend in haar armen.
Ik hield zoveel van haar!
De man en de vrouw zeiden dat ik een lieve, brave puppy ben.
Ik werd Angel gedoopt.
...............................
Ik hield ervan om mijn nieuwe mensen likjes te geven.
De familie zorgde goed voor mij,
ze waren zo lief en aardig en zacht.
Ze leerden me het verschil tussen wat goed was en wat verkeerd was.
Ze gaven me goed te eten en heel veel liefde.
Het enige wat ik wou was om deze mensen te plezieren.
Ik hield van het kleine meisje en genoot ervan om met haar
te spelen en rond te lopen.
..............................
Vandaag ging ik naar de dokter.
Het was een vreemde plek en ik was bang.
Ik kreeg een paar spuitjes,
maar mijn beste vriend,
het kleine meisje,
hield me teder vast en zei dat alles in orde was.
Ik was zo kalm.
De dierenarts moet trieste woorden gezegd hebben,
want mijn geliefde familie keek heel triest.
.............................
Ik hoorde moeilijke woorden zoals
heupdysplasie en iets over mijn hart.
Verder verstond ik nog flarden zoals
broodfokkers en ongeteste ouders.
Ik weet niet wat dat allemaal betekent,
maar het deed me pijn om mijn familie zo triest te zien.
Maar ze hielden nog steeds van mij
en ik hou ook zo veel van hen!
........................
Ik ben nu zes maanden oud.
Terwijl de meeste pups sterk en
robuust zijn en wilde spelletjes spelen,
doet elke beweging me geweldig pijn.
De pijn gaat nooit weg.
Het doet pijn om te lopen en te spelen met mijn kleine lieve meisje.
Het is ook moeilijk om adem te halen.
Ik blijf mijn best doen om een sterke puppy te zijn,
zoals ik feitelijk moet zijn,
maar het is zo moeilijk
............................
Het breekt mijn hart om mijn vriendinnetje zo triest te zien.
Soms spreken de vrouw en de man over " het is misschien tijd nu "
Ik ga regelmatig naar de dierenarts,
maar er is nooit goed nieuws.
Ze spreken steeds over aangeboren problemen.
Ik wil enkel maar de warme zon voelen,
spelen, lopen en flodderen met mijn familie.
..........................
De vorige nacht was de pijn het ergst.
Pijn was nu een vaste gezel in mijn leven,
het doet nu zelfs pijn om recht te staan en te gaan drinken.
Ik tracht recht te geraken,
maar kan enkel zachtjes huilen van de pijn.
............................
Ik word voor de laatste keer in de auto gezet.
Iedereen is zo triest en ik weet niet waarom.
Ben ik stout geweest?
Ik tracht altijd lief en braaf te zijn,
wat kan ik toch verkeerd gedaan hebben?
Oh, als die vervelende pijn maar weg zou gaan.
Als ik de tranen van mijn vriendinnetje maar kon drogen.
Ik tracht me te strekken om haar hand te likken,
maar ik kom niet verder dan een kreet van pijn.
.........................
De tafel van de dierenarts is koud.
Ik ben zo bang.
De mensen aaien en strelen me,
ze huilen in mijn zachte vacht.
Ik kan hun liefde en verdriet voelen.
Ik slaag er in om zachtjes hun handen te likken.
Zelfs de dierenarts lijkt niet zo angstaanjagend meer.
Hij is lief, ik voel mijn pijn verzachten.
De kleine meid houdt me zacht vast
en ik bedank voor al de liefde die ze mij gegeven heeft.
.........................
Ik voel een zachte prik in mijn voorpoot.
De pijn begint te verdwijnen,
ik krijg een vredig gevoel.
Ik kan haar nu zelfs zachtjes likjes geven.
Ik kom in een droomwereld terecht,
ik zie mijn moeder, mijn broertjes en mijn zusje
in een verre groene wereld.
Ze vertellen me dat daar geen pijn is,
alleen vreugde en blijheid.
Ik neem afscheid van de familie,
op de enige manier die ik ken,
door zachtjes met mijn staart te kwispelen
en door met mijn neus te snuffelen.
Ik had gehoopt om heel veel dagen met hen door te brengen,
maar het heeft niet mogen zijn.
Ik hoorde de dierenarts nog zeggen :
"broodfokkers en puppyfabrieken" en niet van bekwame fokkers.
De pijn is nu verdwenen,
maar ik weet dat het nog jaren zal duren
eer ik mijn geliefde familie terug zal zien ...
Als de dingen maar anders hadden kunnen zijn.
.....................................
Dit verhaal mag overal gepubliceerd of herdrukt
worden in de hoop dat het fokkers zal stoppen
om geldgewin na te streven in plaats van
aan het welzijn van de dieren te denken.
Ik heb tranen met tuiten zitten huilen...
toen ik dit verhaal las op de marktplaats...
Voor Mij DUIDELIJK een hele goede reden...
om dit verhaal hier te plaatsen !!!
Ik hoop dat iedereen die dit leest en het doorstuurt
of op zijn site wil plaatsen!!!
Ik herinner me niets meer van de plaats waar ik geboren ben.
Het was er duf en donker en we kwamen nooit in contact met mensen.
Ik herinner me nog wel mijn moeder en haar zachte pels,
maar ze was zo dikwijls ziek en ze was heel mager.
Ze had bijna geen melk voor mij en al mijn broertjes en zusjes.
Ik herinner me dat vele van hen stierven en ik miste hen zo.
..................................
De dag dat ik van mijn moeder werd weggehaald
herinner ik me nog als de dag van gisteren.
Ik was triestig en zo bang,
mijn melktandjes waren nog maar pas doorgekomen.
Ik had feitelijk nog bij mijn mammie moeten blijven,
maar ze was zo ziek.
...............
Bovendien bleven de mensen zeggen dat ze geld nodig hadden
en dat ze de vuiligheid die mijn zusje en ik maakten beu waren.
Dus werden we gekooid en werden we naar een vreemde plaats gebracht.
Enkel wij beiden.
We kropen dicht tegen elkaar en we waren bang.
Er was niemand om ons te knuffelen of te aaien.
Zo veel te zien en zo veel geluiden,
zo veel geuren.
..................
We werden naar een winkel gebracht
met heel veel verschillende dieren!
... Sommigen kwaakten!
... Sommigen miauwden!
... Sommigen piepten!
Mijn zuster en ik werden in een klein kooitje gesmeten.
Ik kon er andere puppies horen.
Ik zag mensen naar me kijken.
Ik hield wel van kleine mensjes,
die leken wel lief en leuk.
Ze wilden zelfs spelen!
...............
De ganse dag bleven we in die kleine kooi.
Soms kwamen er nare mensen die op
het glas klopten en ons bang maakten.
Af en toe werden we uit de kooi gehaald om vastgehouden
te worden door de mensen of gewoon om ons te bekijken.
Sommigen waren lief , weer anderen deden ons pijn.
Dikwijls zeiden ze : " Ooooh... ze zijn zoooo schattig!
Ik wil er eentje! "
Maar nooit gingen we met iemand mee.
...................
Mijn zusje stierf vorige nacht ,
toen het donker was in de winkel.
Ik legde mijn hoofdje op haar zachte vacht en voelde
het leven uit haar magere lijfje verdwijnen.
Ik had hen horen zeggen dat ze ziek was en dat ik
nu voor een spotprijsje zou verkocht worden,
zodat ik de winkel snel zou verlaten.
Toen het levenloze lichaampje van mijn zusje uit de
kooi werd gehaald om weggegooid te worden,
was mijn zacht gehuil het enige teken van droefheid.
.......................
Vandaag kwam er familie die mij kocht!
Wat een zalige dag!
Ze waren een lieve familie,
ze wilden me zo graag , echt waar!
Ze kochten me een etensbak en eten
en het kleine meisje hield me zo liefhebbend in haar armen.
Ik hield zoveel van haar!
De man en de vrouw zeiden dat ik een lieve, brave puppy ben.
Ik werd Angel gedoopt.
...............................
Ik hield ervan om mijn nieuwe mensen likjes te geven.
De familie zorgde goed voor mij,
ze waren zo lief en aardig en zacht.
Ze leerden me het verschil tussen wat goed was en wat verkeerd was.
Ze gaven me goed te eten en heel veel liefde.
Het enige wat ik wou was om deze mensen te plezieren.
Ik hield van het kleine meisje en genoot ervan om met haar
te spelen en rond te lopen.
..............................
Vandaag ging ik naar de dokter.
Het was een vreemde plek en ik was bang.
Ik kreeg een paar spuitjes,
maar mijn beste vriend,
het kleine meisje,
hield me teder vast en zei dat alles in orde was.
Ik was zo kalm.
De dierenarts moet trieste woorden gezegd hebben,
want mijn geliefde familie keek heel triest.
.............................
Ik hoorde moeilijke woorden zoals
heupdysplasie en iets over mijn hart.
Verder verstond ik nog flarden zoals
broodfokkers en ongeteste ouders.
Ik weet niet wat dat allemaal betekent,
maar het deed me pijn om mijn familie zo triest te zien.
Maar ze hielden nog steeds van mij
en ik hou ook zo veel van hen!
........................
Ik ben nu zes maanden oud.
Terwijl de meeste pups sterk en
robuust zijn en wilde spelletjes spelen,
doet elke beweging me geweldig pijn.
De pijn gaat nooit weg.
Het doet pijn om te lopen en te spelen met mijn kleine lieve meisje.
Het is ook moeilijk om adem te halen.
Ik blijf mijn best doen om een sterke puppy te zijn,
zoals ik feitelijk moet zijn,
maar het is zo moeilijk
............................
Het breekt mijn hart om mijn vriendinnetje zo triest te zien.
Soms spreken de vrouw en de man over " het is misschien tijd nu "
Ik ga regelmatig naar de dierenarts,
maar er is nooit goed nieuws.
Ze spreken steeds over aangeboren problemen.
Ik wil enkel maar de warme zon voelen,
spelen, lopen en flodderen met mijn familie.
..........................
De vorige nacht was de pijn het ergst.
Pijn was nu een vaste gezel in mijn leven,
het doet nu zelfs pijn om recht te staan en te gaan drinken.
Ik tracht recht te geraken,
maar kan enkel zachtjes huilen van de pijn.
............................
Ik word voor de laatste keer in de auto gezet.
Iedereen is zo triest en ik weet niet waarom.
Ben ik stout geweest?
Ik tracht altijd lief en braaf te zijn,
wat kan ik toch verkeerd gedaan hebben?
Oh, als die vervelende pijn maar weg zou gaan.
Als ik de tranen van mijn vriendinnetje maar kon drogen.
Ik tracht me te strekken om haar hand te likken,
maar ik kom niet verder dan een kreet van pijn.
.........................
De tafel van de dierenarts is koud.
Ik ben zo bang.
De mensen aaien en strelen me,
ze huilen in mijn zachte vacht.
Ik kan hun liefde en verdriet voelen.
Ik slaag er in om zachtjes hun handen te likken.
Zelfs de dierenarts lijkt niet zo angstaanjagend meer.
Hij is lief, ik voel mijn pijn verzachten.
De kleine meid houdt me zacht vast
en ik bedank voor al de liefde die ze mij gegeven heeft.
.........................
Ik voel een zachte prik in mijn voorpoot.
De pijn begint te verdwijnen,
ik krijg een vredig gevoel.
Ik kan haar nu zelfs zachtjes likjes geven.
Ik kom in een droomwereld terecht,
ik zie mijn moeder, mijn broertjes en mijn zusje
in een verre groene wereld.
Ze vertellen me dat daar geen pijn is,
alleen vreugde en blijheid.
Ik neem afscheid van de familie,
op de enige manier die ik ken,
door zachtjes met mijn staart te kwispelen
en door met mijn neus te snuffelen.
Ik had gehoopt om heel veel dagen met hen door te brengen,
maar het heeft niet mogen zijn.
Ik hoorde de dierenarts nog zeggen :
"broodfokkers en puppyfabrieken" en niet van bekwame fokkers.
De pijn is nu verdwenen,
maar ik weet dat het nog jaren zal duren
eer ik mijn geliefde familie terug zal zien ...
Als de dingen maar anders hadden kunnen zijn.
.....................................
Dit verhaal mag overal gepubliceerd of herdrukt
worden in de hoop dat het fokkers zal stoppen
om geldgewin na te streven in plaats van
aan het welzijn van de dieren te denken.
Ik heb tranen met tuiten zitten huilen...
toen ik dit verhaal las op de marktplaats...
Voor Mij DUIDELIJK een hele goede reden...
om dit verhaal hier te plaatsen !!!
Ik hoop dat iedereen die dit leest en het doorstuurt
of op zijn site wil plaatsen!!!
Wat is Broodfok?
Geboren worden om geld te verdienen voor een ander
Opgesloten en geïsoleerd van de wereld
In een koude, kille en liefdeloze omgeving
Kleintjes op een wereld zetten die je zelf nooit te zien krijgt
Totdat je lichaam helemaal uitgeteerd is
Daarna de schedel ingeslagen worden
Of – als je geluk hebt – een verlossend spuitje krijgen.
Het is geen leven..
Het is de realiteit van de broodfok.
De Dikke Van Dale kent het woord ‘broodfok’ niet.
Daarom willen we u graag uitleggen wat het betekent.
Een klassieke definitie bestaat er niet, maar er zijn
wel een paar duidelijke kenmerken waaraan je een broodfokker
kunt herkennen.
Een broodfokker fokt honden met maar één doel voor ogen: zoveel mogelijk geld verdienen in een zo kort mogelijke tijd.
Dit gaat vaak ten koste van de fysieke en mentale gezondheid van
de pups die hij verkoopt. Hoe hij dat geld verdient,
is dus minder belangrijk..het maakt hem niet uit hoeveel nesten
een teef krijgt, of de pups gezond zijn, of de pups een goede
socialisatie krijgen en bij wie de pups terechtkomen niet iedereen
heeft het goed voor met een hond.
Als je bij een broodfokker een pup gaat kopen, zal hij je
overdonderen met mooie praatjes die meestal geloofwaardig zijn.
Op alle vragen heeft hij snel een antwoord. Mensen die een
eerste eigen hond en er weinig vanaf weten, zullen dus snel
in de val lopen. Volgens broodfokkers zijn de goede,
professionele fokkers mensen die teveel geld vragen voor een
pup, terwijl je bij hem voor de helft van de prijs een pup kan
kopen. Hoe het komt dat degelijke fokkers veel geld vragen voor
een pup, dat vraagt hij zich echter niet af. Bij een goeie fokker
wordt er meer gevraagd voor een pup omdat er veel medische
onderzoeken zijn voorafgegaan aan de geboorte van de pups.
De vader- en moederhond worden getest op erfelijke afwijkingen,
zodat enkel met fysiek en mentaal gezonde honden gefokt wordt.
Fokken dient met de nodige kennis van hondengedrag, genetica
en raseigenschappen te gebeuren. Fokken is niet gelijk aan
zomaar twee honden van hetzelfde ras samenbrengen. Bij een
degelijke fokker heb je dus meer kans dat je een gezonde hond
in huis haalt, terwijl een hond van bij een broodfokker vaak
ernstige erfelijke aandoeningen met zich meedraagt, door het
gebrek aan onderzoeken voor het fokken.
Bovendien zal een broodfokker zijn pups ook niet opvoeden in
een huiselijke omgeving. Vaak zitten de honden achteraan in
een donkere schuur of in de winkel in een glazen hokje. Honden
zijn sociale wezens die nood hebben aan voldoende sociaal
contact. Als pups niet voldoende gesocialiseerd worden
gedurende de eerste levensweken is de kans groot dat ze
uitgroeien tot mentaal gestoorde honden, die overal
schrik van hebben en zelfs agressief kunnen reageren als
ze ergens van schrikken. Denk maar aan de lieve labrador
die plots omslaat in een gestoorde hond die het kindje
van de buren aanvalt. Bij goede fokkers is de socialisatie
wel belangrijk, ze zorgen ervoor dat de pups in contact
komen met allerlei geluiden; bv.: stofzuiger, auto, radio,
enz.. Doordat de pups die geluiden van klein af aan gewoon
zijn, zullen ze later minder geneigd zijn om er bang op te
reageren. Broodfokkers hebben geen tijd om die pups te
socialiseren want ze hebben er veel teveel tegelijk.
Een broodfokker is ook niet kritisch naar puppykopers.
Waar de honden terechtkomen is voor hen niet van belang,
als ze maar verkocht raken. Iemand die bij hem een hond
koopt om er achteraf een agressieve moordmachine van te maken
is voor hem geen probleem; of beter...het interesseert hen niet.
Helaas leidt het wel tot krantenkoppen als:
‘Agressieve hond bijt kind dood’.
Hier is een broodfokker dus mede voor verantwoordelijk.
Daarom willen wij een grootse actie opzetten tégen de broodfok.
Deze praktijken hebben ernstige gevolgen voor de honden,
voor hun baasjes én voor de maatschappij. Dit kan niet!
Broodfok
U kent mensen die een pup zoeken? U kent mensen die niet weten
wat ze moeten verwachten van een fokker?
U weet niet wat een broodfokker is?
U kan mensen helpen om op een eerlijke manier aan een pup te
geraken. U kan ervoor zorgen dat andere mensen een goede pup
in handen krijgen. Door aan deze mensen,
deze informatie door te spelen. Print deze info desnoods uit,
zodat ze het rustig door kunnen lezen. Alles in het voordeel
van de pup, in het voordeel van de goede naam van het dier
dat genoemd wordt: ‘hond’. Iemand die een pup zoekt en nog
nooit gehoord heeft van rasverenigingen, gaat vaak advertenties
in kranten en magazines na. Zo iemand zal makkelijk
terechtkomen in een fokkerij waar de honden allesbehalve goed
verzorgd worden.
Hoe vindt u een pup?
- Advertenties in dagbladen/tijdschriften/dierenmagazines
- !Advertenties zijn een broeihaard van broodfokkers!
- Rasverenigingen
- Internetsites
- !Ook op internet vindt U Broodfokkerijen terug!
Waar moet U zeker geen pup halen?
-Bij fokkers die meer dan twee rassen fokken of die meerdere
nestjes van hetzelfde ras hebben zitten.
-In winkels waar honden worden aangeboden; waar de pups te kijk
worden gezet achter glas. Honden zijn geen koopwaar!
Dierenwinkels die pups verkopen zijn een broeihaard van allerlei
ernstige ziektes. Omdat een volledige ontsmetting te duur is
blijven de ziektekiemen woekeren. Vanuit een dierenwinkel heb
je het meeste kans dat je een zieke pup in handen hebt.
Wat gebeurt er niet, dat wel zou moeten gebeuren?
Bij broodfokkers wordt er amper tot geen aandacht besteed aan
de pups. Ze worden niet gesocialiseerd en in sommige gevallen
ook niet zindelijk gemaakt. Honden moeten in hun eerste
levensmaanden contact hebben met de buitenwereld,
met de geluiden en de beweging binnen een huis(houden)
maar ook daarbuiten en moeten overeenkomen met soortgenoten
of menselijke wezens. In winkels zitten de pups achter glas
of in grote bakken, vaak met andere rashonden door elkaar.
Hier kan van socialisatie geen sprake zijn.
Als het pupje bij U in huis is, moet hij de dweil, de stofzuiger,
de borstel,… gewend zijn. Hij moet gewend zijn aan de rinkelende
voordeurbel en aan de telefoon die overgaat.
Hij moet gewend zijn aan potten en pannen die kletterend worden
weggezet op het aanrecht en aan bestek dat in de wasbak wordt
gegooid. Buitenshuis moet je hond gewend zijn met andere
leeftijds- en rasgenoten om te gaan zonder dat hij daarbij
agressief of bang wordt. Hij moet gewend gemaakt worden aan
andere mensen, dan zijn eigen baasje en diens eventuele
metgezellen. Doordat zoveel nestjes tegelijk worden opgekweekt,
hebben de mensen die in een dierenwinkel werken geen tijd om
deze pups dat allemaal te leren. Ook bij broodfokkerijen,
waar meerdere honden in één grote loods samenwonen, kan
men onmogelijk alle pups socialiseren zoals het moet.
Broodfokkers geven U bij aankoop enkel een bewijs van garantie.
Als bewezen kan worden dat Uw pup ziek uit het nest komt of
een ziekte krijgt die erfelijk is, dan komt een broodfokker
niet tussen in de kosten. Goede fokkers doen dat echter wel,
goede fokkers staan klaar met raad en daad wanneer U iets
hebt meegemaakt en zich afvraagt wat er gaande is.
Broodfokkers laten U in de kou staan, trekken hun handen
ervan af en zwaaien doodleuk met hun garantiebewijs.
Wat kan er gebeuren indien Uw hond niet gesocialiseerd werd?
Indien Uw hond niet gesocialiseerd werd… kunnen er in de
toekomst vaak dingen gebeuren die U niet in de hand hebt.
Honden kunnen uitvliegen naar soortgenoten, omdat ze nooit
werden gesocialiseerd met andere honden.
Wanneer men U dan nog eens de verkeerde manier van handelen
in zo’n situaties heeft aangeleerd, maakt U de situatie
alleen maar erger. Het is belangrijk om te weten hoe U moet
omgaan met Uw hond. Vandaar raden wij U aan om naar een
erkende hondenschool te gaan, aangesloten bij een erkende
vereniging.
Honden kunnen mensen aanvallen omdat ze niet weten hoe ze in
bepaalde situaties moeten reageren. Honden kunnen angstig
zijn van huishoudelijke toestellen en/of handelingen, omdat
ze er nooit mee in contact zijn geweest in de eerste weken
van hun leven.
U kan zelf nog wat schade beperken door op een rustige en kalme
manier Uw hond gewend te maken aan deze toestellen en handelingen.
Honden kunnen angstig zijn van motorische toestellen
buitenshuis. Honden kunnen angstig zijn van vuurwerk.
Dan hebt U de kans dat: Uw hond U zal bijten uit angst,
of Uw hond zal weglopen om van de geluiden weg te geraken
Hoe herkent U een goede fokker?
Een goede fokker heeft niet veel nestjes ineens, eerder 1 of 2,
en fokt uitsluitend met 1 of 2 rassen.
Heeft, indien er opeenvolgende nestjes zijn, meerdere teven.
Fokt geen nest voordat hij voldoende geschikte toekomstige
eigenaars heeft.
Stelt heel veel vragen aan kandidaat-kopers over wat ze met de
hond van plan zijn, huisvesting, opvoeding, eventueel training
of sport Staat ook na de verkoop klaar met raad en daad.
Is, als er probleempjes zijn, zowel op medisch gebied
(als gevolg van de fok) als op vlak van gedrag, bereid eventueel
in de kosten tussen te komen.
Zorgt zelf voor goede plaatsing of opvang als de eigenaar afstand
doet van zijn hond. Fokt één nest tegelijk, omdat het net zoveel
tijd vergt de hondjes te socialiseren.
Laat het nest opgroeien in de huiskamer, de moederhond is steeds
aanwezig (eventueel de vader ook).
Besteedt aandacht aan de algehele socialisatie.
Werkt met een degelijk koopcontract (het kopijblaadje met
1j garantie van bij de broodfokker geldt meestal (!!!) niet).
Kan u aan de telefoon de geboortedatum, het aantal teven en
reuen, en hoeveel pups er zijn meedelen.
Laat niet alleen de toekomstige koper vragen stellen maar
stelt er zelf minstens evenveel, ook al aan de telefoon.
Laat de pups pas vanaf 7 à 8 weken naar de eigenaar gaan.
Wanneer U een hond koopt bij een degelijke fokker zorgt hij dat U
Uw stamboompapieren thuisgestuurd krijgt en dit binnen de
zesde maand.
Hoe herkent U een broodfokker(ij)?
*Fokt op grote schaal honden (meerdere rassen en meerdere
nestjes samen)
*De honden groeien niet op in een huiselijke omgeving, maar
eerder in een stal of donker hok.
*Fokkers die weinig weten te vertellen en al Uw gevraag irritant
lijken te vinden.
*Teven worden geliquideerd wanneer ze te oud zijn
*Werkt vaak (!!!) met vervalste Oost - Europese Stambomen
*Heeft meerdere nestjes bij elkaar.
*Vraagt U niet uit over waarom deze pup en wat U er mee gaat doen
*Geen moeder en/of vaderhond aanwezig
*Laat pups te vroeg naar de eigenaren gaan (aan zes weken is bijv te vroeg)
Bron:Broodfok BE
Ons verhaal
Mijn kleine schat Dolce
Inleiding
Nadat we een Chihuahua gekocht hadden in België,
kwamen we er al snel achter dat we ons Dolce bij een broodfokker
hadden gekocht.In eerste instantie wisten we helemaal niet wat
broodfokkers waren, maar hebben inmiddels een spoedcurcus
gehad/gedaan. Nooit meer maken we deze fout!
We vinden het verschrikkelijk!
Als we in de toekomst nog een chihuahua gaan kopen,
gaan we naar een echte fokker, waar zowel de moeder als de pup
liefdevol worden verzorgt. Buiten dat het ons een hoop extra
geld heeft gekost bij de dierenarts, heeft het ons kleine
chi-tje veel ellende gebracht, en voor ons was het ook
verschrikkelijk. Het is een nachtmerrie waarin je op dat
moment bent beland. Gelukkig is het goed gekomen met ons
Dolce, maar ik besef ook dat het heel anders had kunnen aflopen.
En dat gun ik niemand! Daarom wil ik mijn steentje bijdragen om
zoveel mogelijk bekendheid te geven dat je NIET, NOOIT,
je hondje bij een broodfokker moet kopen!
Nov 2008 Dolce erg ziek
Ons verhaal
Na er goed over nagedacht te hebben, besloten we om een
Chihuahua te nemen. Het is toch een hele zorg en
verantwoordelijkheid die je krijgt als je een kleine pup
in huis neemt. Nu hebben we wel al 10 jaar ervaring met onze
Joy, een kruising tussen een Bordercolie en een Melchelse Herder.
Maar een Chihuahua is natuurlijk een heel ander verhaal.
Zo klein en fragiel, maar ook zo dapper, stoer, aanhankelijk,
lief en mooi!
Op 1 november 2008 reden we naar België, omdat ik op internet
gezien had dat je daar Chihuahua's kon kopen. We kwamen in een
winkel, waar achterin de winkel allemaal hokjes zaten met
Chihuahua's. Het stonk er erg naar poep! We liepen ernaar toe
en 1 Chi-tje trok direct mijn aandacht. Hij sprong tegen de
tralies op en probeerde mijn hand te likken. De verkoopster
vroeg of ik hem even wilde vast houden, en dat wilde ik wel.
Ik moest eerst mijn handen desinfecteren met een doorzichtige
creme en daarna mocht ik hem vastpakken. Het Chi-tje was door
het dolle heen, helemaal blij was tie en probeerde overal te
likken. Zo aandoenlijk! Zo lief! Hij zat samen met 3 andere
Chi-tjes in een hokje. Maar die gaven geen sjoegen, 2 lagen
er te slapen en de ander zat rustig voor zich uit te kijken.
Het was liefde op het eerste gezicht van beide kanten.
Hij koos mij en ik hem, of was hij gewoon slim en dacht hij:
"even mijn charmes in de stijd gooien dan ben ik hier weg?".
We waren het er samen overeens eens, en het werd Dolce.
Terwijl zijn papieren erbij werden gehaald, met behulp van
een scanner die bij de chip past, die in zijn nekje zit.
Volgens de de verkoopster was hij op dat moment 3 maanden
oud. Op de papieren stond dat hij geboren was op 15 juli 2008.
Op de terugweg naar Nederland, had ik Dolce op mijn schoot,
met voor de zekerheid een matje van de puppytrainer onder hem.
Op een gegeven moment werd hij erg onrustig en toen bleek dat
hij moest poepen. Het was diaree.... Vanf dat moment kreeg ik
een bangig gevoel,.... Maar dat gevoel drukte ik snel weg,
met de gedachten dat het voor Dolce ook opeens een hele
verandering was, en de autorit misschien ook niet helemaal
leuk vond. Toen we thuis kwamen hebben we hem laten wennen
aan het huis met de andere dieren, Joy onze grote hond en onze
4 poezen, wat overigens gelijk goed ging. Tuurlijk moesten
ze aan elkaar wennen en snuffelen maar er was geen haat of
nijd onderling. Dolce vond het allemaal heel interessant!
Nov 2008 Dolce met zijn grote vriend Joy
Maar eten deed hij niet. Ik had Royal Canin brokjes en zacht
voer maar hij wilde niks eten. Gelijk de andere dag naar de
dierenarts gegaan want de avond ervoor had ik internet
geraadpleegd wat ik kon doen. Ja en toen kwam ik op blogs
die over Chihuahua's ging en over broodfokkers en over zieke
Chihuahua's!! De schrik zat er gelijk goed in.
Bij de dierenarts vertelde ik eerlijk over het hoe of wat.
Hij schrok en vertelde dat dit soort hondjes meestal uit het
oostblok kwamen. Ik liet hem al de papieren zien en ook zijn
europees paspoort die we gekregen hadden. Volgens het boekje
moest hij nog 1x geënt worden, maar de dierenarts zag dat het
niet klopte, en stelde voor om hem overnieuw te enten.
Maar wel pas als hij iets aangesterkt was, en niet meer aan
de diaree was. Ook bij zijn hartje hoorde hij een ruis, maar
daar zou hij overheen kunnen groeien, probeerde hij ons gerust
te stellen. We kregen medicijnen mee en een potje waarin we
zijn ontlasting in konden doen. Zodat de dierenarts hem kon
checken op Parvo want daar was hij erg bang voor. Ook kreeg
hij een injectie met antibiotica tegen de diaree en tegen
het overgeven. En speciaal voer die we aangemengt met water
in een spuitje konden doen, om zo toch het eten bij Dolce
binnen te krijgen. Want vooral Chihuahua's staan er bekend
omdat het van die kleine kwetsbare hondjes zijn.
En als je niet snel actie onderneemt, je chi-tje heel snel
achteruit kan gaan, tot de dood erop gevolgt. We ook moesten
direct stoppen met druivensuiker te geven, want dat was
bereslecht.(In de winkel in Belgie drongen ze er heel erg
op aan dat je 2x p.d druivensuiker moest toedienen)
Het zorgt dat je niet kan zien of je hondje ziek is,
het is een soort pepmiddel. En dat mag je alleen geven als ze
zo slecht zijn en in een aanval schieten, en dan moet je
direct door naar de dierenkliniek waar ze hem dan gelijk aan
het infuus leggen.
Helemaal aangeslagen verlieten we de dierenkliniek.
Als er verder geen verslechtering kwam, hadden we een de week
erop een nieuwe afspraak. En we konden ten alle tijden terecht,
al was het 's nachts! Als we het niet vertrouwden gelijk
aan de bel trekken!
Eenmaal thuis gekomen hadden we Dolce gelijk eten gegeven via
het spuitje. In het begin stribbelde hij tegen, maar later ging
het steeds beter. Doordat hij geen druivesuiker meer kreeg werd
hij heel stil, lag stil dagen bij me op de bank. Alsof hij aan
het afkicken was, zo zielig! En zijn ontlasting opgevangen in
het potje en naar de dierarts gebracht, om het te laten
onderzoeken naar Parvo. De dierenarts zou de assistente laten
bellen zodra de uitsag bekend was. Na 2 uur in spanning te
hebben gezeten, ging de telefoon, en kwam het verlossende
antwoord: GEEN PARVO!!! YES!
Aan het einde van de week begon zijn ontlasting te veranderen
dan vast en dan weer diaree. Dat heeft een tijdje geschommeld
maar uiteindelijk heeft hij mooie vaste ontlasting.
De week erop gingen we weer naar de dierenarts, daar werd hij
weer gewogen en nagekeken. Hij was 2 ons gegroeit, had geen
koorts meer, en het spugen was ook over, de dierenarts vond
hem er al iets beter uitzien. Er werd een nieuwe afspraak
gemaakt om opnieuw te enten. Dolce kreeg opnieuw zijn
entingen en dat is nu helemaal goed. Ook kreeg hij zijn wormenkuur.
Na mate de tijd verstreek, zag je Dolce steeds meer opknappen.
Hij veranderde van een hoopje ellende, naar een mooi gezond,
gelukkig hondje. Mijn man en ik werken allebei niet,
door omstandigheden, en hebben al onze tijd en aandacht
in het herstel en opvoeding van Dolce gestoken natuurlijk ook
tijd en aandacht in Joy en de poezen maar dat spreekt voor zich.
En dat heeft gelukkig voor ons heel goed uitgepakt.
Zindelijk worden
Toen Dolce bij ons kwam, was hij nog niet zindelijk,
(hij was toen ruim 3 maanden oud, volgens de papieren) en
poepte en plaste steeds in huis. Elke keer zetten we hem
op de puppytrainer, en als hij dat zijn behoefte had gedaan,
beloonden we hem rijkelijk!
Steeds vaker deed hij zijn behoefte op de puppy trainer
en steeds minder plompverloren in huis Met veel geduld liefde
en intensieve aandacht, is hij uiteindelijk goed zindelijk
geworden, en doet hij niks meer in huis! De puppytrainer is
inmiddels weggehaald, en buiten zijn 4 dagelijkse wandelingen
om, gaat hij ook weleens door het kattenluik om in de tuin
zijn behoefte te doen, dat vind ik niet erg, onze tuin is
lekker groot en het is zo opgeruimd.
Dierenartsbezoekje
Eind februari had Dolce opeens een ontstoken oogje, dus de
dierenarts gelijk gebeld. We moesten langskomen met Dolce,
want de dierenarts wilde niet zomaar zonder het gezien te hebben,
een oogzalf voorschrijven. Zo gezegt zo geschiedde, en naar de
dierenkliniek. Hij had een krasje op zijn oogje en we kregen
een oogzalf mee die moesten we 10 dagen lang opbrengen.
Toen de dierenarts Dolce zag was hij heel blij om te zien dat hij
er zo goed, en gezond uit zag! We kregen een groot compliment!
Ik moet eerlijk bekennen dat dat heel fijn was om te horen,
dat we het goed gedaan hebben. Maar we moesten wel opletten
nu met zijn voeding, want zoals hij er nu uitzag was het
perfect, niet dat we hem zouden gaan over voeren, want dat
gaat hij lichamelijke klachten krijgen. Hij vroeg wat we
hem gaven voor voer. Nou ja iedere Chihuahua bezitter weet
als geen ander, dat ze erg kieskeurig zijn, zo ook onze
Dolce. We waren begonnen met Royal Canin puppybrokjes en
zacht voer. Zowel de brokjes als het zachte voer bliefte
meneer ineens niet meer Hij vertikte het. Maar hij stal
wel de harde bonzo brokken van Joy uit zijn bak,
heerlijk vond tie dat, en nog! We hebben allerlei
geprobeerd maar hij eet alleen de grote harde bonzo brokken
van Joy, die steelt hij bij Joy uit zijn bak, telkens pikt
hij 1 grote brok eruit, en loopt dan triomfantelijk met zijn
verovering naar zijn mandje, om hem daar op te eten. En als
die brok opgegeten is, begint het hele ritueel overnieuw.
En Joy? Die zit erbij en kijkt ernaar, de goedsul!
Maar geef ik hem diezelfde harde grote brokken,
in zijn eigen voerbakje, dan laat hij het staan! Het zachte
voer at hij uiteindelijk van Cesar, met nadruk op at!
Nu eet meneer apollo, maar binnenkort zal het wel weer
Cesar worden, zo leert de ervaring Dan is hij het gewoon
weer zat en wil hij wat anders, hij vertikt het dan om
te eten! De dierenarts moest erom lachen en zei dat als
hij daarmee tevreden is, is het prima hij ziet er goed uit.
Dus tot op de dag van vandaag is dat nog steeds zo.
En af en toe eet hij gekookte kip, heerlijk vind hij dat!
Verder controleerde de dierenarts gelijk ook weer
zijn hartje en de ruis was zo goed als helemaal weg!
Het was 1 doffe ellende voor Dolce in de eerste plaats,
en heeft ons een hoop geld extra gekost aan
dierenartskosten en medicijnen, En voor ons een hoop zorgen,
en hebben we geleeft tussen hoop en vrees.
Want ik moest er niet aan denken dat mijn kleine prulleke
zou komen te overlijden. Tot zo ver hebben we geluk gehad,
en hoop dat dat in de toekomst ook zo blijft.
Het had ook heel anders kunnen aflopen. En dat gun ik niemand.
Mensen koop aub geen hondje bij een broodfokker!!
Het meeste van de honden komen uit het oost-blok
De arme moederhond word gebruikt voor de fok en meer niet,
ze zitten vaak in donkere schuren en vieze hokken.
En worden niet verzorgd, en heel erg verwaarloost!
Gewoon te erg voor woorden!! Daarbij halen ze de puppy te vroeg
bij hun moeder vandaan, met alle gevolgen van dien!
Dan gaan de puppy's in een grote vrachtwagen/container
en worden massaal naar Nederland & België getransporteerd.
Met gevolg dat er tijdens die rit veel puppy's overlijden!!
Wij hebben, zonder het te weten, de broodfokker in stand
gehouden om bij hem een puppy te kopen. Die fout maak ik
niet nogeens!! Ik heb een schuldgevoel, en vind het heel
moeilijk om te vertellen, dat wij ons kleintje bij een
broodfokker hebben gekocht. Nu weten we beter, en maken
nooit meer die fout! Vaak als ik Dolce zit te bekijken
als hij lekker aan het ravotten is in huis, tuin of
buiten op het veld, dan breekt me hart als ik bedenk,
wat hij in zijn jonge leventje al heeft moeten mee maken.
Te jong bij zijn mama weg, het transport van het oostblok
naar België, het ziek zijn,...
Ik troost me dan met de gedachten dat hij nu bij ons is,
wij die zielsveel van hem houden, en er alles aan doen
om hem een fijn en gelukkig leven te geven.
Tis gewoon ons kindje, tis zo'n schatje!! Hij is heel
aanhankelijk en erg onderdanig, ik denk dat dat te
maken heeft met zijn verleden. Heel vaak gaat hij met
ons mee als we weg moeten, dan springt hij zelf al in
zijn reistas, als de dood dat we hem zouden vergeten;-)
Zelden is hij alleen thuis
En als we even weg moeten, dan is dat voor hoogstens
2 uurtjes. Dan gaat hij in zijn bench en dat gaat
heel goed. Want Joy is toch bij hem en de poesjes ook
Maar als we terug zijn dan is tie zo blij!
Ik dwaal af,....
Ik hoop dat ik met mijn ervaring, mensen kan
behoeden om niet dezelfde fout te maken als wij.
Mensen doe het niet!! Koop NOOIT Uw pup
bij een broodfokker!!
April 2009 Dolce nu
April 2009 Dolce nu
April 2009 Dolce nu
April 2009 Dolce nu
Inleiding
Nadat we een Chihuahua gekocht hadden in België,
kwamen we er al snel achter dat we ons Dolce bij een broodfokker
hadden gekocht.In eerste instantie wisten we helemaal niet wat
broodfokkers waren, maar hebben inmiddels een spoedcurcus
gehad/gedaan. Nooit meer maken we deze fout!
We vinden het verschrikkelijk!
Als we in de toekomst nog een chihuahua gaan kopen,
gaan we naar een echte fokker, waar zowel de moeder als de pup
liefdevol worden verzorgt. Buiten dat het ons een hoop extra
geld heeft gekost bij de dierenarts, heeft het ons kleine
chi-tje veel ellende gebracht, en voor ons was het ook
verschrikkelijk. Het is een nachtmerrie waarin je op dat
moment bent beland. Gelukkig is het goed gekomen met ons
Dolce, maar ik besef ook dat het heel anders had kunnen aflopen.
En dat gun ik niemand! Daarom wil ik mijn steentje bijdragen om
zoveel mogelijk bekendheid te geven dat je NIET, NOOIT,
je hondje bij een broodfokker moet kopen!
Nov 2008 Dolce erg ziek
Ons verhaal
Na er goed over nagedacht te hebben, besloten we om een
Chihuahua te nemen. Het is toch een hele zorg en
verantwoordelijkheid die je krijgt als je een kleine pup
in huis neemt. Nu hebben we wel al 10 jaar ervaring met onze
Joy, een kruising tussen een Bordercolie en een Melchelse Herder.
Maar een Chihuahua is natuurlijk een heel ander verhaal.
Zo klein en fragiel, maar ook zo dapper, stoer, aanhankelijk,
lief en mooi!
Op 1 november 2008 reden we naar België, omdat ik op internet
gezien had dat je daar Chihuahua's kon kopen. We kwamen in een
winkel, waar achterin de winkel allemaal hokjes zaten met
Chihuahua's. Het stonk er erg naar poep! We liepen ernaar toe
en 1 Chi-tje trok direct mijn aandacht. Hij sprong tegen de
tralies op en probeerde mijn hand te likken. De verkoopster
vroeg of ik hem even wilde vast houden, en dat wilde ik wel.
Ik moest eerst mijn handen desinfecteren met een doorzichtige
creme en daarna mocht ik hem vastpakken. Het Chi-tje was door
het dolle heen, helemaal blij was tie en probeerde overal te
likken. Zo aandoenlijk! Zo lief! Hij zat samen met 3 andere
Chi-tjes in een hokje. Maar die gaven geen sjoegen, 2 lagen
er te slapen en de ander zat rustig voor zich uit te kijken.
Het was liefde op het eerste gezicht van beide kanten.
Hij koos mij en ik hem, of was hij gewoon slim en dacht hij:
"even mijn charmes in de stijd gooien dan ben ik hier weg?".
We waren het er samen overeens eens, en het werd Dolce.
Terwijl zijn papieren erbij werden gehaald, met behulp van
een scanner die bij de chip past, die in zijn nekje zit.
Volgens de de verkoopster was hij op dat moment 3 maanden
oud. Op de papieren stond dat hij geboren was op 15 juli 2008.
Op de terugweg naar Nederland, had ik Dolce op mijn schoot,
met voor de zekerheid een matje van de puppytrainer onder hem.
Op een gegeven moment werd hij erg onrustig en toen bleek dat
hij moest poepen. Het was diaree.... Vanf dat moment kreeg ik
een bangig gevoel,.... Maar dat gevoel drukte ik snel weg,
met de gedachten dat het voor Dolce ook opeens een hele
verandering was, en de autorit misschien ook niet helemaal
leuk vond. Toen we thuis kwamen hebben we hem laten wennen
aan het huis met de andere dieren, Joy onze grote hond en onze
4 poezen, wat overigens gelijk goed ging. Tuurlijk moesten
ze aan elkaar wennen en snuffelen maar er was geen haat of
nijd onderling. Dolce vond het allemaal heel interessant!
Nov 2008 Dolce met zijn grote vriend Joy
Maar eten deed hij niet. Ik had Royal Canin brokjes en zacht
voer maar hij wilde niks eten. Gelijk de andere dag naar de
dierenarts gegaan want de avond ervoor had ik internet
geraadpleegd wat ik kon doen. Ja en toen kwam ik op blogs
die over Chihuahua's ging en over broodfokkers en over zieke
Chihuahua's!! De schrik zat er gelijk goed in.
Bij de dierenarts vertelde ik eerlijk over het hoe of wat.
Hij schrok en vertelde dat dit soort hondjes meestal uit het
oostblok kwamen. Ik liet hem al de papieren zien en ook zijn
europees paspoort die we gekregen hadden. Volgens het boekje
moest hij nog 1x geënt worden, maar de dierenarts zag dat het
niet klopte, en stelde voor om hem overnieuw te enten.
Maar wel pas als hij iets aangesterkt was, en niet meer aan
de diaree was. Ook bij zijn hartje hoorde hij een ruis, maar
daar zou hij overheen kunnen groeien, probeerde hij ons gerust
te stellen. We kregen medicijnen mee en een potje waarin we
zijn ontlasting in konden doen. Zodat de dierenarts hem kon
checken op Parvo want daar was hij erg bang voor. Ook kreeg
hij een injectie met antibiotica tegen de diaree en tegen
het overgeven. En speciaal voer die we aangemengt met water
in een spuitje konden doen, om zo toch het eten bij Dolce
binnen te krijgen. Want vooral Chihuahua's staan er bekend
omdat het van die kleine kwetsbare hondjes zijn.
En als je niet snel actie onderneemt, je chi-tje heel snel
achteruit kan gaan, tot de dood erop gevolgt. We ook moesten
direct stoppen met druivensuiker te geven, want dat was
bereslecht.(In de winkel in Belgie drongen ze er heel erg
op aan dat je 2x p.d druivensuiker moest toedienen)
Het zorgt dat je niet kan zien of je hondje ziek is,
het is een soort pepmiddel. En dat mag je alleen geven als ze
zo slecht zijn en in een aanval schieten, en dan moet je
direct door naar de dierenkliniek waar ze hem dan gelijk aan
het infuus leggen.
Helemaal aangeslagen verlieten we de dierenkliniek.
Als er verder geen verslechtering kwam, hadden we een de week
erop een nieuwe afspraak. En we konden ten alle tijden terecht,
al was het 's nachts! Als we het niet vertrouwden gelijk
aan de bel trekken!
Eenmaal thuis gekomen hadden we Dolce gelijk eten gegeven via
het spuitje. In het begin stribbelde hij tegen, maar later ging
het steeds beter. Doordat hij geen druivesuiker meer kreeg werd
hij heel stil, lag stil dagen bij me op de bank. Alsof hij aan
het afkicken was, zo zielig! En zijn ontlasting opgevangen in
het potje en naar de dierarts gebracht, om het te laten
onderzoeken naar Parvo. De dierenarts zou de assistente laten
bellen zodra de uitsag bekend was. Na 2 uur in spanning te
hebben gezeten, ging de telefoon, en kwam het verlossende
antwoord: GEEN PARVO!!! YES!
Aan het einde van de week begon zijn ontlasting te veranderen
dan vast en dan weer diaree. Dat heeft een tijdje geschommeld
maar uiteindelijk heeft hij mooie vaste ontlasting.
De week erop gingen we weer naar de dierenarts, daar werd hij
weer gewogen en nagekeken. Hij was 2 ons gegroeit, had geen
koorts meer, en het spugen was ook over, de dierenarts vond
hem er al iets beter uitzien. Er werd een nieuwe afspraak
gemaakt om opnieuw te enten. Dolce kreeg opnieuw zijn
entingen en dat is nu helemaal goed. Ook kreeg hij zijn wormenkuur.
Na mate de tijd verstreek, zag je Dolce steeds meer opknappen.
Hij veranderde van een hoopje ellende, naar een mooi gezond,
gelukkig hondje. Mijn man en ik werken allebei niet,
door omstandigheden, en hebben al onze tijd en aandacht
in het herstel en opvoeding van Dolce gestoken natuurlijk ook
tijd en aandacht in Joy en de poezen maar dat spreekt voor zich.
En dat heeft gelukkig voor ons heel goed uitgepakt.
Zindelijk worden
Toen Dolce bij ons kwam, was hij nog niet zindelijk,
(hij was toen ruim 3 maanden oud, volgens de papieren) en
poepte en plaste steeds in huis. Elke keer zetten we hem
op de puppytrainer, en als hij dat zijn behoefte had gedaan,
beloonden we hem rijkelijk!
Steeds vaker deed hij zijn behoefte op de puppy trainer
en steeds minder plompverloren in huis Met veel geduld liefde
en intensieve aandacht, is hij uiteindelijk goed zindelijk
geworden, en doet hij niks meer in huis! De puppytrainer is
inmiddels weggehaald, en buiten zijn 4 dagelijkse wandelingen
om, gaat hij ook weleens door het kattenluik om in de tuin
zijn behoefte te doen, dat vind ik niet erg, onze tuin is
lekker groot en het is zo opgeruimd.
Dierenartsbezoekje
Eind februari had Dolce opeens een ontstoken oogje, dus de
dierenarts gelijk gebeld. We moesten langskomen met Dolce,
want de dierenarts wilde niet zomaar zonder het gezien te hebben,
een oogzalf voorschrijven. Zo gezegt zo geschiedde, en naar de
dierenkliniek. Hij had een krasje op zijn oogje en we kregen
een oogzalf mee die moesten we 10 dagen lang opbrengen.
Toen de dierenarts Dolce zag was hij heel blij om te zien dat hij
er zo goed, en gezond uit zag! We kregen een groot compliment!
Ik moet eerlijk bekennen dat dat heel fijn was om te horen,
dat we het goed gedaan hebben. Maar we moesten wel opletten
nu met zijn voeding, want zoals hij er nu uitzag was het
perfect, niet dat we hem zouden gaan over voeren, want dat
gaat hij lichamelijke klachten krijgen. Hij vroeg wat we
hem gaven voor voer. Nou ja iedere Chihuahua bezitter weet
als geen ander, dat ze erg kieskeurig zijn, zo ook onze
Dolce. We waren begonnen met Royal Canin puppybrokjes en
zacht voer. Zowel de brokjes als het zachte voer bliefte
meneer ineens niet meer Hij vertikte het. Maar hij stal
wel de harde bonzo brokken van Joy uit zijn bak,
heerlijk vond tie dat, en nog! We hebben allerlei
geprobeerd maar hij eet alleen de grote harde bonzo brokken
van Joy, die steelt hij bij Joy uit zijn bak, telkens pikt
hij 1 grote brok eruit, en loopt dan triomfantelijk met zijn
verovering naar zijn mandje, om hem daar op te eten. En als
die brok opgegeten is, begint het hele ritueel overnieuw.
En Joy? Die zit erbij en kijkt ernaar, de goedsul!
Maar geef ik hem diezelfde harde grote brokken,
in zijn eigen voerbakje, dan laat hij het staan! Het zachte
voer at hij uiteindelijk van Cesar, met nadruk op at!
Nu eet meneer apollo, maar binnenkort zal het wel weer
Cesar worden, zo leert de ervaring Dan is hij het gewoon
weer zat en wil hij wat anders, hij vertikt het dan om
te eten! De dierenarts moest erom lachen en zei dat als
hij daarmee tevreden is, is het prima hij ziet er goed uit.
Dus tot op de dag van vandaag is dat nog steeds zo.
En af en toe eet hij gekookte kip, heerlijk vind hij dat!
Verder controleerde de dierenarts gelijk ook weer
zijn hartje en de ruis was zo goed als helemaal weg!
Het was 1 doffe ellende voor Dolce in de eerste plaats,
en heeft ons een hoop geld extra gekost aan
dierenartskosten en medicijnen, En voor ons een hoop zorgen,
en hebben we geleeft tussen hoop en vrees.
Want ik moest er niet aan denken dat mijn kleine prulleke
zou komen te overlijden. Tot zo ver hebben we geluk gehad,
en hoop dat dat in de toekomst ook zo blijft.
Het had ook heel anders kunnen aflopen. En dat gun ik niemand.
Mensen koop aub geen hondje bij een broodfokker!!
Het meeste van de honden komen uit het oost-blok
De arme moederhond word gebruikt voor de fok en meer niet,
ze zitten vaak in donkere schuren en vieze hokken.
En worden niet verzorgd, en heel erg verwaarloost!
Gewoon te erg voor woorden!! Daarbij halen ze de puppy te vroeg
bij hun moeder vandaan, met alle gevolgen van dien!
Dan gaan de puppy's in een grote vrachtwagen/container
en worden massaal naar Nederland & België getransporteerd.
Met gevolg dat er tijdens die rit veel puppy's overlijden!!
Wij hebben, zonder het te weten, de broodfokker in stand
gehouden om bij hem een puppy te kopen. Die fout maak ik
niet nogeens!! Ik heb een schuldgevoel, en vind het heel
moeilijk om te vertellen, dat wij ons kleintje bij een
broodfokker hebben gekocht. Nu weten we beter, en maken
nooit meer die fout! Vaak als ik Dolce zit te bekijken
als hij lekker aan het ravotten is in huis, tuin of
buiten op het veld, dan breekt me hart als ik bedenk,
wat hij in zijn jonge leventje al heeft moeten mee maken.
Te jong bij zijn mama weg, het transport van het oostblok
naar België, het ziek zijn,...
Ik troost me dan met de gedachten dat hij nu bij ons is,
wij die zielsveel van hem houden, en er alles aan doen
om hem een fijn en gelukkig leven te geven.
Tis gewoon ons kindje, tis zo'n schatje!! Hij is heel
aanhankelijk en erg onderdanig, ik denk dat dat te
maken heeft met zijn verleden. Heel vaak gaat hij met
ons mee als we weg moeten, dan springt hij zelf al in
zijn reistas, als de dood dat we hem zouden vergeten;-)
Zelden is hij alleen thuis
En als we even weg moeten, dan is dat voor hoogstens
2 uurtjes. Dan gaat hij in zijn bench en dat gaat
heel goed. Want Joy is toch bij hem en de poesjes ook
Maar als we terug zijn dan is tie zo blij!
Ik dwaal af,....
Ik hoop dat ik met mijn ervaring, mensen kan
behoeden om niet dezelfde fout te maken als wij.
Mensen doe het niet!! Koop NOOIT Uw pup
bij een broodfokker!!
April 2009 Dolce nu
April 2009 Dolce nu
April 2009 Dolce nu
April 2009 Dolce nu
Abonneren op:
Posts (Atom)