08 mei 2009

De Vlo

Onder de tegenwoordige woonomstandigheden,
veelal in goed verwarmde huizen, kan uw woning
het hele jaar door een vlooienfokkerij zijn.
Tot zo ver het sprookje van het vlooienseizoen.
Nog afgezien van de jeuk welke een vlooienbeet
oplevert, kan de vlo diverse ziekte's en andere
parasieten (w.o. lintworm) overbrengen.
In grote getallen kunnen zij, zeker bij een
kleine gastheer, bloedarmoede veroorzaken.
Ook zijn zij verantwoordelijk voor een vaak
geziene gast op onze spreekuren: het dier met
de vlooienallergie. Als het eenmaal zo ver is,
dan kan de aanwezigheid van één vlo overal
op het lichaam ondraaglijke jeuk veroorzaken.
Toch is dit tegenwoordig niet meer nodig.
Was men in het grijze verleden aangewezen
op bewerkelijke inpoeder beurten met dubieuze
werking, opgevolgd door allerhande banden,
poeders, spuitbussen, druppels, wassingen,
tabletten en wat al niet meer, waartegen vaak
op den duur resistentie ontstond:
tegenwoordig zijn er gemakkelijke middelen
met gegarandeerde werking, welke slechts
eens in de maand worden aangebracht.
Het hele jaar door dus. Vraag het uw dierenarts
onder vermelding van diersoort en lichaamsgewicht.
In bepaalde gevallen, na een vlooienplaag,
of als de huisdieren met vakantie tijdelijk uit huis zijn,
kan behandeling van de woonruimte met een
speciale interieurspray een goed idee zijn.
De vlooienlarven leven namelijk op de
grond in kieren en naden en bespringen pas
de gastheer in een later stadium.
Als er geen gastheer is, door vakantie,
kan de thuiskomende eigenaar zèlf besprongen
worden (paniek telefoontjes: vlooienplaag).
"Mijn dier heeft geen vlooien".
Die garantie zou ik nooit durven geven en voor
elk ontdekt exemplaar zijn er ca. 15 elders
aanwezig! Kleine zwarte sinteltjes tussen de vacht
(de uitwerpselen) verraden soms de aanwezigheid
van een onzichtbare parasitaire aanwezigheid.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten